פֿـیلے سـפֿـتـﮧ … 

بـﮧ פֿـاطر کسے کـﮧ دوسشـ دارے همه چیزو  

 

از سر راهـﭞ פֿـط بزنے  

 

بعـدبفهمے פֿـودﭞ تو لیستے بودے کـﮧ اوטּ

بـﮧ פֿـاطریکے دیگـﮧ פֿـطـﭞ زده!!

 

روزی خواهد آمد كه من و تو , یك جایی خیلی دور از هم ...

شب و روز در آغوش یك غریبه , بیقــــرار هم باشیم...

و بعد از هر بار هم آغوشی..


بـــه یـــاد آغـــوش هـــم , بی صدا گریه کـــنـــیـــم..

امـــاלּ از ایــלּ بوے ِ پاییز و آسماלּ ِ ابرے ..!

ڪه آدم نه خودش میداند دردش چیست و نه هیچڪس ِ دیگرے ...

فقط میدانے ڪه هر چه هوا { ســ ــ ـــ ـردتر } میشود ...

دلت بیشتــر { آغوش ِ او } را میخواهد . . .

مشکل این روزهام

این خیابان های جدید است،

از هیچکدام شان

با تو خاطره ندارم...

 

در صدا کردن ِ نام ِ تو

یک «کجایی؟!» پنهان است

یک «کاش می‌بودی»

یک «کاش باشی»

یک «کاش نمی‌رفتی»

میدانی

من

جز با تو

با هر كس كه باشم

، باز تنهام ...

 

یعنــی میــشود همیـــن حالا ؛

همیـــن لحظـــــه !

حتــــــــــــــــــی اشتبـــاهی ....

یــادم بیفتــی .... !؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: